یخنوردی مقدماتی قسمت چهارم
برای ضربه زدن به یخ باید از کتف و مچ برای حالت گشتاوری و آونگی دادن به تبریخ و استفاده از وزن خود تبر در ضربه استفاده کنید (با توجه به شکل زیر عمل نمایید). توجه کنید که عقب بردن بیش از حد تبریخ به عقب موجب خستگی زودرس در دستان و اتلاف انرژی می شود.
برای در آوردن تبریخ، باید آنرا به سمت بالا و بایین تکان داده و در صورت گیر کردن با وارد آوردن ضربه با کف دست به بالای تبریخ، می توان آنرا از یخ جدا ساخت.
در این حالت ها باید توجه کنید که از چپ و راست کردن تبریخ جداً خوداری کنید. زیرا ممکن است در حالت پیچش تیغه تبریخ بشکند.
در یخ نوردی نحوه ضربه زدن و انتخاب محل مناسب نوک کرامپون و تبریخ اهمیت بسزایی دارد.
محلی که برای ضربه زدن انتخاب می کنید نباید سست و ناپایدار باشد. همچنین رعایت فاصله دو تبر از یکدیگر از عوامل مهم است.
وقتی تبریخ را در محلی می کوبید بر روی سطح اطراف آن شکاف هایی پدید می آید که گستردگی این شکاف ها بنا به جنس یخ متغییر است.
اگر ضربه دوم را نزدیک محل تبر اول بزنید ممکن است بر اثر این شکاف ها سطح یخ بکلی بشکند و دو تبر رها شوند. این نکته را هم فراموش نکنید که همزمان دو تبر خود را از یخ جدا نسازید.
حداقل فاصله برای زدن ضربه را می توانید 30 سانتی متر در نظر بگیرید.
یکی دیگر از نقاط خوب برای زدن ضربه، حفره های طبیعی یخی هستند. این حفره ها گاهی هم به شکل شیارهای یخی بوجود می آیند.
برقراری روی یخ:
اگر با سنگ نوردی آشنایی داشته باشید متوجه می شوید که استقرار روی سطوح یخی شباهت زیادی به سنگ نوردی دارد.
بدن نباید بیش از حد از سطح یخ فاصله بگیرد و یا به سطح صعود بچسبد. گرانیگاه یا مرکز ثقل هم باید عمود بر زمین و در راستای بدن باشد.
تهیه و تدوین و نگارش : حمید رضا طاهر
بر گرفته از کتاب آقای افشین یوسفی
Afshin_yousefi_k2@yahoo.com
آخرین بازنگری: آبان 1388
• منبع : کتاب یخنوردی و صعودهای ترکیبی- افشین یوسفی- چاپ اول 1385
Alpine Club of IRAN
Elementary Ice climbing - part 1 - Afshin Yousefi
www.alpineclub.ir
