خبرشکسته شدن یکی بولتهای مسیر کلاهک آلبرت در ( بندیخچال) را حتما شنیده ایدوحتما شنیده اید که یک صعود کننده جوان هم بشدت دچارآسیب دیدگی شده است البته به مقدار آسیب دیدگی اشاره نشده .فقط از کلمه بشدت استفاده شده است.
این آسیب دیدگی هرچند هم مختصر باشد بازهم یک ضایعه بد ودردناک است به یقین خانواده ونزدیکان مصدوم تامدتی گرفتار زحمت ودردسر هستند.هرکسی که مختصر ورزشی کرده باشد ودچار آسیب دیدگی شده باشد درد ورنج یک ورزشکار مصدوم را درک میکند.باید خدا راشاکر باشیم که این صعود کننده ازخطر جسته وپس از طی دوره مصدومیت میتواند دوباره ازسنگنوردی وصعودلذت ببرد.
نمیدانم بکار بردن واژه دام مرگ میتواند برای مسیرهای قدیمی باطول عمربالادرست باشد یاخیر. تاقبل از این تمام نگرانی ما برای مسیرهایی بود که با میخ وپیچ معمولی کار شده بود .اما حالا باید نگران بولتهای قدیمی نیز بود.خوب یادم هست که درچند شماره قبل فصلنامه کوه به شکسته شدن چند بولت اشاره شده بود.یادم نیست که کسی نوشته مذکور راجدی گرفته وبرای تعیین تکلیف مسیرهای قدیمی فراخوان داده باشد.آنقدرقضیه مسیرهای قدیمی جدی گرفته نشد تا یکی ازبهترین وایمن ترین ابزارهای میانی (بولت)می شکندویک نفر مصدوم میشودودستگاهای ذیربط به فکرفراخوان وهمایش می افتندخب حالا دراین جلسات فنی چه اتفاقی می افتد من نمیدانم اما دربهترین وضعیت میتوان فرض کرد که مصوبه ای بیرون می آید که مسیرهای قدیمی ترمیم شود.ترمیم مسیر ها تصویب وامر به ابلاغ میشود. دریک خط برایتان می نویسم آخر این مصوبه چه میشود.اولین مانع.متولی این امر کیست؟
چه کسی باید مجری باشد؟
آیامجریان امر صلاحیت فنی دارند؟
اعتباروپول برنامه راچه کسی پرداخت میکند؟
وتا آخر این قضیه رابخوانید.افسوس که اهل جمع آوری آمار وارقام نیستم.کاش ازتمام رولها ومیخهای پوسیده مسیرها عکس داشتم ودر وبلاگ درج میکردم تاببینید که جوانان ما در چه دامهای مرگی قدم میگذارندآقایان جوانان ما اهل صبرکردن نیستند.
منتظر نمیشوند تا دستگاهای متولی چاره اندیشی کنند.شوق صعود ومسیردروجود آنها آنچنان قوی است که جانشان کمترین بها است برای صعود یک مسیر.خوب است که درحاشیه این جلسات نسبت به خطرات مسیرهای قدیمی اطلاع رسانی شود وصعود کنندگان را ازمخاطرات مسیرهای قدیمی مطلع کرد.درصحت گفته هایم به عکسهای ادامه مطلب دقت کنید.
لازم به ذکراست درسنوات آتی یکی ازپستهای که به آن خواهم پرداخت میانی ها وکارگاهای فرسوده میباشد.لطفا شما خواننده محترم نیز نسبت به خطرات مسیرهای فرسوده اطلاع رسانی کنید.باتشکر.
و متاسفانه همین قضیه در مورد دره های ماهم به شدت صدق میکند به صورتی که در خیلی از این مناطق
مجبور به استفاده تنها از یک رل حلبی 2 میل زنگ زده ی پوسیده در فرود از آبشار و دره ها میشویم
و این داستان همچنان ادامه دارد....
....کس نخوارد پشت من جز ناخن انگشت من ....
جمع آوری و اضافه ی مطلب : حمید رضا طاهر
نگارنده ی مطلب : مرتضی زارع
