مثال زدنی ترین کوهنوردان جهان- نورمن کروچر و صعود به هشت متری بدون پا
نورمن کروچر- صعود به هشت هزارمتری بدون پا
وقتی با بار سنگین خود به بیس کمپ می رسیم و چندین بار در کمپ های بالاتر اقدام به نصب و برچیدن چادرهای خود میکنیم به حق فکر میکنیم که زندگی مان در ارتفاعات بالا دشوار می باشد. انتخاب کوه نوردی در ارتفاعات بالا به عنوان یک ورزش کار هر کسی نیست. و حالا همه این دشواری ها رو برای کسی که عضوی را از دست داده تصور کنید، البته سخت تر خواهد بود!
نورمن کروچر (۷۱ ساله اهل انگلیس) یک کوه نورد تحسین برانگیزی ست که با وجود داشتن دو پای مصنوعی از زیر زانوی خود اقدام به صعود یکی از قلل چهارده گانه بالای هشت هزار متری کرد که به قول خود “پیوستن به باشکاه بالای ۵ مایل” بود. هدف او رویای تقریبا غیر ممکن بود.
او متولد ۱۹۴۱ بوده و دانش آموخته مدرسه گرامر ردروث (Redruth Grammar School) می باشد. او در یک حادثه در سال ۱۹۶۰ بر اثر سقوط از روی یک دیوار خاکی بر روی ریل خط راه آهن در ویلتشایر (Wiltshire) به خاطر از دست دادن هوشیاری خود در اثر مستی در ۱۹ سالگی هر دو پایش را از دست داد. بعد از این حادثه او دوره تدریس را پشت سر گذاشت ولی به دلیل عشق خود به کوه نوردی تصمیم گرفت که با وجود معلولیت خود به کوه نوردی ادامه دهد.
کوه نوردی او از سال ۱۹۶۹ با پیاده روی سنگین ۸۷۴ مایلی از John o’ Groats تا Land’s End شروع شد. سپس او اقدام به چند صعود در آلپ از جمله مترهورن (Matterhorn)، ایگر (Eiger) و مون بلان (Mont Blanc) کرد. در سال ۱۹۷۸ او یک اکسپدشن موفق را در پرو هدایت کرد و موفق شد به همراه تیمش ۳ قله را در این کشور صعود کند که یکی از این قلل قله شمالی بلند ترین کوهستان این کشور یعنی هاسکارن (Huascaran) به ارتفاع ۶۶۵۴ متر بود.
در سال ۱۹۸۱ او اولین قله خود در هیمالیا را صعود کرد. نام این قله وایت نیدل (White Needle) یا همان سوزن سفید می باشد که به ارتفاع ۶۷۰۶ در کشمیر قرار دارد. او همان سال در اکسپدیشنی که در آرژانتین داشت به دلیل شکستن پای مصنوعی اش به خاطر فرسوده گی به نظر رسید که شکست خورده آما با خزیدن روی یک پای خود به راه خود ادامه داد و بلاخره خود را به قله کوه در ارتفاع ۵۱۱۵ متری رساند. او سال بعد در صعود به موستاق آتا (۷۵۴۶ متر) در چین موفق بود. تعداد قلل بالای ۳۰۰۰ متری که او صعود کرده ۸۰ قله بوده که ۱۶ قله از این تعداد بالای ۶۰۰۰ متر بوده اند.
اولین تلاش او بر روی قلل هشت هزار متری به یک حادثه سقوط سنگ و زخمی شدن او ختم شد. او در دومین تلاش خود که هدایت یک اکسپدیشن تجاری را به عهده داشت به همراه یک شرپا به طرف قله حرکت کرد. در این اکسپدیشن او هیچ فرصتی به مشتریانش برای صعود نداد. سومین تلاش او در ارتفاع ۷۶۰۰ متری به دلیل سرمازده گی خاتمه یافت. او که به راحتی تسلیم نمی شود تصمیم گرفت ششمین قله هشت هزار متری، چو اویو (Cho Oyo) در تبت به ارتفاع ۸۲۰۱ متر را صعود کند. در هنگام فرود او مجبور شد یک شب را در ارتفاع ۷۸۰۰ متری بدون چادر و کیسه خواب بیواک کند. او هر دو پای مصنوعی اش را باز کرده و به داخل کوله پشتی اش می رود.
نورمن کروچر در رشته کوه های هیمالیا، قره قروم، آند، آلپ، آفریقا، چین و راک کانادا با دشواری ها و خطرات همیشه گی کوه نوردی از جمله سقوط صخره های عظیم، شکاف ها، یخ زده گی، باد های شدید، بهمن، بیماری های ارتفاع و دیگر خطرات روبرو بوده است.
او می گوید:
” اگر خود را به مرزها می بری باید بعضی وقتها شجاعت شکست را بپذیری و هیچ بهانه ای نداشته باشی. هر کس با بلند پروازی های بزرگ گاها باید با ناامیدی های بزرگ نیز دست و پنجه نرم کند. انسان باید فقط خود را از لحاظ فیزیکی و روانی آماده نگه داشته و بلند شده و ادامه دهد.”
منبع:http://www.summitpost.org/determination-amputee-climbers/821584
