سه ماجراجو و بندباز اروپایی، با نصب طناب‌هایی به طول ۳۰ ، ۵۰ و ۹۰ متری در ارتفاعات مختلف؛ از یک سو به سوی دیگر دیواره‌ی بیستون، اقدام به انجام حرکاتی دیدنی و آکروباتیک نمودند.(عکس‌ها از: محمدرضا آفرین‌زاد)
تصاویر مراسم اختتامیه جشنواره-از عکس دسته جمعی تعدادی از شرکت کننده‌گان تا امضای پوستر جشنواره-عکس‌ها از "محمدرضا آفرین‌زاد" :
روز دوشنبه ۲۴ مهر ۹۱ "مریم بهرامی نژاد" مدرس درجه ۲ سنگنوردی (طبیعت) و"پروین (خدیجه) جهانبخش" مدرس درجه ۲ صعودهای ورزشی بنا به پیشنهاد و پشتیبانی امور بانوان فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ، به استان کرمانشاه اعزام شدند گزارش زیر توسط " بهرامی نژاد" در خصوص اجرای این برنامه ارائه شده است.
یک مسیر در نقره دره انتخاب کردیم. سه شنبه ۲۵ مهر ، به بالای مسیر رفتیم و یک کارگاه طبیعی نصب کردیم و هر دو فرود آمدیم، کارگاه طول دوم را ایجاد کردیم و مسیر طول ۲ را تعبیه و تجهیز کردیم و پس از ۲۰ متر فرود کارگاه طول اول را نیز نصب نمودیم و مستقیما" به سمت پائین فرود آمدیم ، طول اول حدودا" ۲۳ متر و طول دوم حدود ۲۰ متر ، در دو کارگاه ۱۰رول ، ۶ سانتیمتری و زنجیر که دارای حلقه فرود می باشد به نحوی که فرد می تواند با یک حلقه طناب هر دو طول را صعود کند و در دو مرحله فرود بیاید. طول اول را با ۹ رول به اتمام رساندیم.
چهارشنبه ۲۶ مهر طول دوم مسیر با ۷ رول انجام گردید. پنج شنبه مورخ ۲۷ مهر مسیر پاکسازی شد و صعود نهایی انجام شد تا درجه سختی مسیر مشخص شود، پس از صعود درجه آنرا ۷b+ اعلام کردیم و اسم مسیر را یوتاب نامیدیم (Yutab یوتاب اولین و تنها زن پادشاه ایران) ، اسامی نفراتی که مسیر را صعود کردند :
خانم‌ها
۱- Valentine HOF از سوئیس
۲- پروین جهانبخش
۳- مریم بهرامی نژاد
و آقایان
۴- Steffan FALKENBERG از آلمان
۵- Luc DEVANTAY از فرانسه
۶- Christophe از فرانسه
بنا بر گزارش "ابراهیم نوتاش" از ارکان برگزاری دومین جشن‌واره‌ی بین‌المللی سنگنوردی بیستون و نماینده‌ی کوهنوردان ایرانی در سازمان GHM پس از بررسی‌های انجام شده و بر اساس جمع‌بندی تیم اجرایی این رویداد؛ شاخص‌ترین و مهم‌ترین فعالیتهای صورت گرفته در جشن‌واره‌ی دوم به این شرح اعلام شد:
– گشایش یک مسیر فوق‌العاده سخت توسط یک جوان ۱۹ ساله فرانسوی (Sebastian Bouin) و یکی از سنگ‌نوردان خوب کرمانشاهی (حسن جوادیان) با مشخصات ۵ طول طناب که درجه سختی دو طول آن ۸b , ۸c می‌باشد که با صحبت‌هایی که شد قرار است مجددا او به ایران آمده و این مسیر را با همین درجه سختی تا انتها ادامه دهند که به این ترتیب جزو بلندترین و مشکل‌ترین مسیر دیواره‌ای دنیا خواهد شد. نام این مسیر توسط سنگنورد فرانسوی «Face of Iran» نام‌گذاری شد.
– گشایش یک مسیر به نام «کف‌گیر طلایی» به طول ۱۱۰۰ متر توسط دو کوهنورد اسلوونی به نامهای Marko Prezelj , Luka Lindic (برنده دوبار کلنگ طلایی) و دو کوهنورد معروف فرانسوی به نامهای Emmanuel Pellissier , Samuel Beaugey و یک کوهنورد ایرانی به نام حسام کرجی طی دو روز از ابتدا تا انتهای دیواره.
– گشایش تا پله سوم مسیر جشنواره توسط حسن گرامی – حمید شفقی با همراهی حسین هیزم‌کار و Lesli Fucsko و عامر ازوجی که پله اول آن در جشنواره قبلی هم توسط ایرانیان گشایش شده بود. در حدود ۶۵۰ متر.
– گشایش یک مسیر ۵ طول طنابی به نام ماه عسل توسط یک زوج استرالیایی به نامهای Anthony Hall , Julie Heller و یک زوج ایرانی به نامهای احسان میرتقی و شکوه پریایی. (زوج استرالیایی ادامه ماه عسل خود را در ایران بسر می‌بردند).
– گشایش یک مسیر ۱۱ طول طنابی به نام «مارمولک سیاه» توسط دو فرانسوی Herve Qualizza , Jean – Yves Ferrandis
– آماده‌سازی یک مسیر اسپورت با دو طول طناب توسط دو خانم ایرانی مریم بهرامی‌نژاد و پروین جهانبخش. که در اروپا به این نوع مسیرها مسیر مدرسه اطلاق می‌شود که کاربرد آموزشی دارند. با درجه سختی b۱۲/۵ در حدود ۴۳ متر.
– گشایش دو مسیر کوتاه به طول‌های ۴۵ متر با درجه سختی a۶ به نام «کاروانسرا» و دیگری به طول ۶۰ متر با درجه b۶ و به نام «به بیستون خوش آمدی» توسط Tunc Findic و شهرام کرجی.
ــ مسیرهای کوتاه زیادی صعود شد که چون از حد نصاب عرفی بالایی برخوردار نیستند مسیر جدید تلقی نمی‌شوند.
– اکثر مسیرهای موجود توسط آماتورهای خارجی با کمک و همراهی راهنمایان ایرانی که به عنوان همکاران اجرایی برنامه انتخاب شده بودند و اکثرا از کوهنوردان جوان کرمانشاه بودند صعود شد.
– دو مرحله پرواز پاراگلایدری توسط دو پرنده کرمانشاهی محسن نیک‌روش و حمید یاسمی که از وسط دیواره انجام شد که با توجه به عدم فاصله لازم برای گرفتن دورخیز پرش به‌نوبه خود کاری نو محسوب می‌شود و پرواز دیگر توسط یک فرانسوی Hubert Giot و یک ایتالیایی فیلم‌بردار برنامه Francisco Taranto Junior برای گرفتن تصویر پانورامای دیواره از روی بیستون را انجام شد که به همراه آنان مظفر فرهادی و احمد آزادی و فریدون الوی‌نسب و شورش تیموری هم پرواز کردند.
– کلاس آموزشی توسط آقای Hubert Giot (مربی پاراگلایدر ارتش فرانسه) برای حدود ۲۰ ایرانی در منطقه (ویس قرنی) برگزار شد و مانورهای جدید این ورزش تدریس شد.
– چهار فرانسوی High – Liner ، به نامهای Robin Exertier , Jean Charles Fayard , Emmanuel Pellissier Theo Sanson در روز افتتاحیه روی دو جرثقیل تعبیه شده در کنار کاروانسرا، این فن را به نمایش گذاشتند و از روز بعد در منطقه «نقره دره» با کشیدن سه تسمه به طول‌های ۲۵ و ۵۰ و ۹۰ متری نمایش فوق‌العاده با گذر از روی این تسمه‌ها با اجرا گذاردند که برای اولین‌بار در ایران اجرا می‌شد. یکی از افراد فوقTheo Sanson جزو بهترین High – Linerهای دنیا می‌باشد.
لازم به توضیح است که ایرانیانی که همراه این بندبازان از روز اول همکاری می‌کردند روزهای آخر خودشان تبدیل به High – Liner شده بودند و حتی دو تن از آنها به نامهای محمد آبایی و امیر نوری برنامه‌های نسبتاً موفقی هم اجرا کردند.
بنا بر این گزارش: دومین جشنواره بین‌المللی سنگنوردی بیستون با حضور ۴۸ سنگنورد از ۱۰ کشور: آلمان – ایتالیا - ایرلند – اسلوونی – فرانسه – سوئیس – سوئد – دانمارک – ترکیه – استرالیا و بیش از ۵۰ سنگنورد از کشور ایران از تاریخ ۲۳ الی ۲۸ مهرماه سال جاری برگزار شد.
یکی از دیواره‌نوردان مطرح خارجی، شرکت‌کننده در دومین جشن‌واره‌ی فرهنگی-ورزشی بیستون با ارسال نامهای به "ابراهیم نوتاش" از برگزاری این جشنواره تمجید کرد.
متن نامه‌ی وی به این شرح است:
ابراهیم عزیز؛
علاقه‌مندم شخصاً از تمام فعالیتهای شما و بقیه عوامل در برگزاری جشن‌واره‌ی بسیار زیبای "بیستون" تشکر کنم ... آفرین بر این تشکیلات کارآمد و سپاس از مهمان‌نوازی شما !
صحنه‌های زیبای این صعودهای هیجان‌انگیز در ذهن من زنده هستند ... یک‌عدد سی‌دی از تصاویر صعودهایی که داشتم را (برای هم‌نوردم مسعود) ارسال کردم.
مشتاقانه درباره‌ی "بیستون" با همه صحبت می‌کنم و مطمئنم در سال ۲۰۱۴ و در سومین جشنواره که از صمیم قلب امید برپایی آنرا دارم، ما با تعداد خیلی بیشتری شرکت خواهیم کرد.
یک‌بار دیگر از به‌وجود آوردن این فرصت مغتنم و غنی به‌خصوص از نظر تعاملات فرهنگی ممنونم.
با آرزوی دیدار مجدد در سال ۲۰۱۴.
متن نامه به زبان اصلی:
Cher Ebrahim,
J'aimerais te remercier personnellement pour tout le travail d'organisation que tu (vous) as fourni pour l'organisation de ce très beau festival de Bisotun.
Bravo pour l'organisation très efficace, merci pour votre accueil chaleureux.
J'ai la tête pleine d'émouvants souvenirs, de belles images et d'enthousiasmantes escalades.
J'ai d'ailleurs envoyé à Massoud un CD avec les images des escalades faites ensemble.
J'espère que tu as pu récupérer de toute la fatigue accumulée.
J'ai parlé de manière enthousiaste à mes amis et je suis sûr que nous serons plus nombreux en ۲۰۱۴ si une ۳ème édition du festival de Bisotun a lieu, ce que j'espère de tout coeur.
Encore une fois merci beaucoup pour avoir rendu possible cette riche rencontre.
J'espère vivement de rencontrer à nouveau en ۲۰۱۴.
Jean-Michel Oberson (Suisse)
برای ما ۴ روز خوش بود و برای او شاید از ۶ ماه قبل و یا حتی ۲ سال قبل تر شروع شده بود ... ما لذت بردیم و او زحمت کشید! ... ما صعود کردیم و او دائماً در حال هماهنگی و ایجاد نظم جهت اجرای بهتر بود.
«ابراهیم نوتاش» کوهنورد بزرگی که مملکت خود را فراموش نکرده و حتی یک لحظه هم از یاد آن غافل نشده در صدد بود تا پتانسیل های موجود در کشور ایران را به بزرگان کوهنوردی و دیواره نوردی دنیا نمایش دهد و همچنین جوانان این مرزو بوم را با بزرگان دیواره نوردی دنیا دوست و آشنا کند و می توان گفت در این کار تا حد زیادی موفق بود.
این را می توان از روی آمار تقریباَ ۲ برابر شده تعداد شرکت کنندگان خارجی در دومین جشنواره فهمید ... تلاش‌های «نوتاش» در این دو سال گذشته جهت برگزاری مجدد این جشنواره ستودنی است ... زحمات او از مدتها قبل از جشنواره شروع شد و فکر می کنم ۶ ماه ترافیک کاری جهت برگزاری رویدادی بزرگ آنهم تقریباَ با رفع اکثر ایرادات وارده در جشنواره قبلی می تواند برای «نوتاش» کارنامه درخشانی باشد و فکر می کنم خیلی بی انصافی باشد که از او به عنوان یک بنیانگذار بزرگ در عرصه جشن‌واره‌های سنگنوردی در ایران یاد نکرد.
«نوتاش» عزیز!
شاید ما نتوانیم دقیقاَ لمس کنیم که برای برگزاری این جشنواره چقدر تلاش کرده‌ای، ولی فقط این را بدان که کار نیک بی پاداش نیست و محبت شما را هیچگاه فراموش نخواهیم کرد ... ممنون به خاطر همه چیز!
سنگ نوردی، ورزشی به قدمت کوه نوردی است. صعود کوه ها به ویژه کوه های آلپ در اروپا (جایی که این رشته پایه گذاری شد) همواره نیازمند بالارفتن از صخره ها و سنگ ها بوده است. با این حال سنگ نوردی به عنوان یک ورزش مجزا تنها درسالهای آغازین قرن بیستم به وسیله آلمانی ها و انگلیسی ها مورد توجه قرار گرفت. سنگ نوردی در آمریکا از 1920 به بعد آغاز شد. در آن سالها برای بسیاری افراد، سنگ نوردی در مقایسه با ابهت و شکوه غیر قابل انکار ایستادن بر قله های بلند، بسیار کم اهمیت بود. بسیاری از کوهنوردان تنها برای ارتقای مهارت هایشان در کوهنوردی به این کار می پرداختند. تنها پس از دهه 50 بود که سنگ نوردی توانست در آمریکا به عنوان یک ورزش جایگاه خود را پیدا کند.
ادامه مطلب....
بیست و یکمین دوره رقابتهای سنگنوردی قهرمانی آسیا طی روزهای اول تا سوم خرداد سال‌جاری در پارک ملت تهران برگزار خواهد شد. تاکنون ۱۳ کشور شامل ژاپن، کره جنوبی، چین، هنگ‌کنگ، چین تایپه (تایوان)، تایلند، اندونزی، سنگاپور، قزاقستان، قرقیزستان، هندوستان، پاکستان به همراه کشورمان جهت حضور در این رقابت‌ها اعلام آماده‌گی و ثبت‌نام کرده‌اند.
رقابتهای قهرمانی آسیا در سه رشته لید، سرعت و بلودرینگ در پارک ملت تهران برگزار می‌شود.
۸نفر از ایران نیز در این مسابقات حضور دارند:
بولدر مردان : علی برات زاده/ مجتبی خدایی - تهران
سرعت مردان: مرتضی احمدی- تهران
لید مردان: علی برات زاده - تهران
سرطناب زنان: مریم علیخانی - تهران
بولدر زنان: سارا منافی / سولماز عشقی / مریم رجبعلی - تهران
با امید موفقیت برای همه دوستان
تکنیکهای امداد در فرود در سنگنوردی
منبع : ویکی پاکوب
کایل ماینرد (Kyle Maynard)
داستان کایل ماینرد (Kyle Maynard) واقعا تاثیر گذار است. کایل از نقص عضو مادرزادی رنج می برد. او هنگام تولد هر دو بازو و پاهایش را از زیر زانو نداشت و با وجود این برای محدود کردن یک نفر از فعالیت های ورزشی این مشکلات کافی نبودند. او از زمانی که به عنوان یک کودک وارد این دنیای بزرگ شد به عنوان مبارز ورزش های رزمی فعالیت کرد و دست به انتشار یک کتاب زد و در همان حال به عنوان مدل عکاسی نیز فعالیت کرده است. او در سخنرانی های تاثیر گذار زیادی با موضوع ایجاد انگیزه شرکت می کند.
در کنار زندگی مثال زدنی اش او در سال ۲۰۰۴ وقتی که فقط ۱۸ سال داشت برنده جایزه سالانه بهترین اجرای ورزشی (ESPN Espy) در بخش ورزشکاران معلول شده است. با اینکه به فعالیت هایی غیر از کوه نوردی مشغول می باشد اما با صعود به کیلیمانجارو ثابت کرد که می تونه کوه نورد خوبی باشه. کایل در جمع آوری کمک های مالی برای انجمن مجروحین جنگی آمریکا نیز فعالیت داشته است.
صعود به کیلیمانجارو به ارتفاع ۵۸۹۵ متر برای او با انجام تمرینات بسیار سنگینی میسر شد اما این رویا برای او بدون مشکلات بیشتری برآورده شد. کایل در ژانویه سال ۲۰۱۲ فقط در ۱۰ روز (در حالی که ۱۶ روز پیش بینی شده بود) موفق شد بر قله کیلیمانجارو بایستد. او برای جلوگیری از صدمات وارده ناشی از بریده گی در دست و پای خود از لاستیک استفاده کرد.
او خودش رو تا قله بالا کشید!!
کایل در حال حاضر ۲۶ ساله است و اهداف زیادی برای به انجام رساندن آنها در پیش روی خود می بیند. او اهل آمریکاست و در حال حاضر برای دیوان سخنگویان واشنگتن کار می کند . . . . . .
منبع:http://iranmountainmedicine.blogfa.com/tag/
