فشار عصب اولنار در ناحیه آرنج در کوهنوردان

این ضایعه در ورزشکاران پرتاب وزنه و دیسک و کوهنوردان نیز شایع است(در این حالت فشار داخل عصب بالا می رود).
برای تشخیص ضایعه می توان از بیمار خواست تا آرنج را در فلکسیون کامل (وضعیت کاملاً خم کند) مدتی نگه دارد ظاهر شدن درد و اختلال حس و یا تشدید آن از علائم مثبت این تست است. علائم درگیری شامل درد، اختلال حسی، ضعف عضلات واشکال در انجام حرکات ظریف، کاهش قدرت دست و تغییر شکل آن (claw hand) است.

درمان:
درمان غیرجراحی شامل آتل گیری به خصوص در شب و استفاده از داروهای ضدالتهابی و مصرف ویتامین B6 است در حالتی که آرنج در اکستانسیون کامل است عصب در کمترین کشش قرار دارد این وضعیت برای بی حرکتی در بیماران غیرقابل تحمل است لذا آرنج را در وضعیت 30 تا 40 درجه فلکسیون (خم) در آتل قرار می دهند بهتر است مچ دست نیز در آتل بماند در ورزشکاران تصحیح وضعیت پرتاب نیز مهم است.
از درمان های غیر جراحی دیگر Nerve mobilization است که در زمانی که عصب تحریک پذیر نیست پیشنهاد می شود. پیشگیری از ایجاد تغییر شکل با متحرک کردن مفاصل، تقویت عضلات ضعیف شده و کشیدن عضلات کوتاه شده نیز صورت می گیرد. آموزش های لازم به بیمار در مورد اصلاحات لازم در مورد کار، استراحت کردن و ورزش ها داده می شود.
با درمانهای غیر جراحی از شروع ضایعه معمولاً علائم در عرض 3 هفته کاهش می یابند در صورت عدم موفقیت در درمان های غیرجراحی، جراحی صورت می گیرد.
درمان های بعد از جراحی شامل آتل گیری به مدت 7 روز و شروع تمرینات افزایش دامنه حرکتی و تقویت عضلانی بعد از برداشتن آتل است بازآموزی حسی و متحرک کردن بافت اسکار به منظور جلوگیری از چسبندگی های آن و در صورت لزوم حساسیت زدایی نیز انجام می شود. جهت متحرک کردن بافت اسکار، می توان از امواج ماوراء صوت و ماساژ فریکشن عرضی استفاده کرد.

همچنین تقویت عضلات کول(شانه) و عدم حمل بار سنگین در برنامه های کوهنوردی و استراحت های موقتی در مسیر می تواند از درد عصب اولنار در حین اجرای برنامه های کوهنوردی بکاهد.

با تشکر از خانم مریم دلنواز (فیزیوتراپیست) - دکتر حمید مساعدیان - انجمن پزشکی کوهستان ایران

کلینیک تخصصی بیماریهای ارتفاع و پزشکی کوهستان(تلفن: [phone])