آخرین بازمانده از نخستین صعود اورست...
در آن سال پدر کانچا، آنگ بابو وی را راهی دارجلینگ برای همراهی تنسینگ نمود و کانچو در صعود نهایی جزو باربرانی بود که لوازم و تجهیزات تیم حمله را به بالا حمل نمودند.
در آن سفر 35 شرپا به همراه 17 بریتانیایی تیم نخستین صعود اورست را به سرپرستی جان هانت تشکیل می دادند. کانچا در مورد شور و شوق آن صعود می گوید: "همه چیز فراتر از درک من بود"! او همچنین در مورد تنسینگ نورگی می گوید: "او فردی خنده رو و شاد بود و البته کمک حال و راهنمای شرپاهای جوان و جدید تیم بود".
کانچا آخرین بار در سال 1973 به عنوان شرپا تیمهای تلاشگر بر روی اورست را همراهی نموده. او که به دور از آلودگی شهرنشینی در روستای زیبای نامچه بازار زندگی می کند می گوید: "آن روزها مردم بسیار مهربان و خوشحال بودند".
او هیچگاه عصبانیت و کینه توزی را در مردم به یاد نمی آورد. اما کانچا دغدغه هایی هم دارد. او بسیار نگران وضعیت یخچالهای هیمالیاست و از آن بیم دارد که نسلهای آینده زیبائیهای منطقه را دیگر نبینند.
او دوست دارد کاتماندوی آلوده و پر ترافیک را زودتر ترک کند و به زادگاهش، پایتخت شرپاها یعنی نامچه بازار بازگردد.
در واقع کانچا به همراه "آملیا رز" نوه دختری سر ادموند هیلاری جزو میهمانان دولت نپال در روز اورست که قرار بود به مناسبت شصت و یکمین سالروز نخستین فتح اورست برگزار گردد بودند. اما این مراسم از بیم تجمعات اعتراض آمیز پس از مرگ 16 شرپا در حادثه سقوط بهمن روز 18 آوریل لغو گردید.
با این حال کانچا از زادگاه و محل اقامت خود نامچه بازار راهی کاتماندو شد و به 500 گردشگر خارجی و میهمانی پیوست که در کاتماندو این روز را گرامی داشتند.
لازم به ذکر است تنزینگ نورگی در دارجلینگ، هند در سال 1986 در سن 71 و ادموند هیلاری نیز بر اثر حمله قلبی در سال 2008 در سن 88 سالگی درگذشتند و اینکه کانچا تنها بازمانده آن تیم افسانه ای به شمار می آید.
