نانگاپاربات

اولین صعود 1953 هیئت آلمانی، اطریشی

اولین صعود کننده هرمان بول

هنگام طلوع خورشید دودی غلیظ آنجا را فرا می گیرد. گویی خدایان در حال طبخ نان هستند(افسانه ای محلی).

هیمالیا رشته کوه بسیار وسیعی است که کوههای مرکزی آن در نپال، کوههای شرقی در مرز سیکیم و بوتان و غرب آن تا پاکستان کشیده شده. نانگاپاربات در گوشه غربی این رشته کوه قرار دارد.

خط الراس این کوه مجزا از سایر قلل رشته کوه هیمالیا می باشد و قلل آن بوسیله رودهای ایندوس و آستوری محاصره شده اند.

نانگاپاربات یا نانگاپارواتا به معنای کوه عریان می باشد، که نامی بسیار با معنا برای کوه است. هر چند آن را دیامیر نیز می نامند که سلطان کوهها معنا می دهد.

برگرفته از وبلاگ کوه قاف

نانگاپاربات تیغه مهیبی است که در غرب سلسله جبال هیمالیا به ارتفاع 7000 متر از سطح رودخانه ایندوس( indus) سر به اسمان کشیده و2400 کیلومتر از قله اورست – بلندترین کوه جهان فاصله دارد . ارتفاع این کوه در سال 1944 توسط ریچاردفین اشتر والده Richard finsterwalde)) با تحقیقات فتو گرامتری بمیزان 8125 متر از سطح دریا تخمین زده شد.

ریشه اصلی نام کوه نانگاپاربات nanga parbat ) ) نامی است که اهالی کشمیربران نهاده اند – در زبان سانسکریت بمعنی کوه عریان است این کوه را بنام دیامیر diamir)) یا دیاما dai ama)) نیز گفته ا ند که به معنی شاه کوه ها است از سال 1932 مردان بزرگی برای دستیابی به قله تلاش کردند وتعدای نیز ارامگاه ابدی خود را در میان یخچالهای این کوه پیدا کردند. عاقبت قله نانگاپاربات در سال 1953 توسط یک هیت المانی به سرپرستی دکتر کارل م .هر لیخ کوفرk.m.herrligkoffer)) تسلیم کوهنوردان شد.

نانگا پاربات دارای سه رخ پهناور است. جبهه راکیوت که بر بخش شمالی کوه مسلط گشته، جبهه نقره فام جنوبی و فلات گسترده آن و رخ پرعظمت دیامیر که با بخشی صخره ای آغاز و بعد به شکل یخشار(آبشار یخی) کوه را در بر گرفته.

جبهه روپال نیز که در بخش جنوبی قرار گرفته را می توان بزرگترین جبهه صخره ای کوههای جهان نامید، که با حدود 4500 متر ارتفاع از سطح دره ها قد برافراشته. راینهولد مسنر اولین فاتح این جبهه روپال را کاری فراتر از دشوارترین صعودهای آلپ می داند.

رخ پهناور کوه از دره های لم یزرع ایندوس بسیار تماشایی است.

در مطالعات صورت گرفته از سوی اداره جغرافیای پیشاور به همراه گروهی از زمین شناسان آمریکایی پیدایش نانگاپاربات را مربوط به 400000 سال قبل و درست زمانیکه شبهه قاره هند به قاره اوراسیا برخورد کرد میدانند. آنها معتقدند در میان کوههای جهان نانگاپاربات سریعترین رشد را داشته و این کوه همچنان در حال بالا رفتن است.

دسترسی به کوه از طریق بزرگراه قراقروم بسیار راحت است. گرچه صعود آن آنچنان راحت به نظر نمی رسد.

سالها پیش از اولین صعودها، نانگاپاربات را راحتترین کوه 8000 متری دنیا می دانستند. اما نخستین تلاشها خلاف این را ثابت کرد.

یخچالهای ناپایدار و طوفانهای یکنواخت و دائمی در کنار بهمنهای هولناک جشن کوچک نخستین فاتح کوه بودند.

هرمان بول با موفقیت کوه را فتح نمود اما این صعود به بهای از دست رفتن 31 کوهنورد و باربر در تلاشهای قبلی امکان پذیر شد.

نانگاپاربات در قرن نوزدهم توسط اروپائیان رویت شد. برادران شلانتوئیت که اهل مونیخ بودند در 1854 به این سوی از کره خاکی گام نهادند. آنها تصویری از کوه را ترسیم کردند که امروزه بعنوان نخستین عکس از نانگاپاربات شناخته می شود.

اما با کشته شدن یکی از دو برادر در سال 1857 در کاشگار نفرینهای نانگاپاربات آغاز شد که تا امروز نیز ادامه داشته و کوه عریان هرسال کوهنوردانی را اسیر نفرینهای خود می کند و زمانیکه در نخستین تلاشهای کوه 16 نفر از جمله 7 کوهنورد و 9 باربر بر روی کوه جانشان را از دست دادند لقب زشت کوه قاتل بر روی نانگاپاربات نهاده شد.

در واقع داستان صعودهای این کوه در همین زمانی آغاز گشت که باز می گردد به سال 1895 که یک هیئت انگلیسی به رهبری ای.اف. مومری بر روی جبهه های جنوب وغربی کوه شروع به تلاش برای پیداکردن راهی جهت صعود قله نمود. بهمنی عظیم کوهنوردان را در دل کوه قاتل مدفون کرد و آنها اولین قربانیان درون کوهستان بودند.