کوه نوردی، حادثه، قانون (حشمت حیدریان- عباس محمدی) بخش 2

مسوولیت، جرم، مجازات. در قانون، دو گونه مسوولیت وجود دارد: 1- مسوولیت مدنی که در آن شخص مسوول، ناگزیر از جبران خسارت وارده به دیگری است (ماده¬ی اول قانون مسوولیت مدنی، مصوب 1339) 2- مسوولیت جزایی که شامل مواردی است که شخص به کاری که دست می زند که از جهت قانون، جرم تلقی می شود و از جهت نظم عمومی تحمل ناپذیر است، و به این جهت جامعه او را به مجازات هایی محکوم می کند.

جرم، مطابق تعریف «هر فعل یا ترک فعلی است که در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد» (ماده¬ی 2 قانون مجازات اسلامی). به عبارت دیگر هیچ امری را نمی توان جرم دانست مگر آن که به موجب قانون برای آن مجازات یا اقدامات تامینی یا تربیتی تعیین شده باشد.

در ورزش، توهین و ایراد ضرب و خودداری از کمک به مصدومان و کوتاهی در انجام وظیفه ی سرپرستی یا مربی گری و... جرم تلقی می شود.

جرم با جمع سه رکن تحقق می یابد:

 1- رکن مادی؛ فعل یا ترک فعل باید تجلی خارجی داشته باشد(توهین، ایراد ضرب و جرح، خودداری از کمک در شرایطی که امکان آن بوده و...)

2- رکن قانونی؛ زمانی یک اقدام جرم تلقی می شود که قانون آن کار را جرم دانسته و برایش مجازاتی تعیین کرده باشد.

3- رکن روانی؛ شامل اراده ی مرتکب و قصد مجرمانه می شود.

گردآوری : حمید رضا طاهر

منبع : http://www.alpineclub.ir