آموزش صعود انفرادی به روش یوسه میتی

صعود انفرادی معمولاً هیجان خاص خود را دارد و علاوه بر آن نیز به عواملی دیگر همچون اعتماد به نفس، قدرت بدنی و ۱۳۳; تکیه می کند .

یکی از عوامل می تواند خلاقیت باشد. سنگنورد تنها به بکارگیری خلاقیت خویش در صعود باعث می گردد تا علاوه بر تضمین بیشتر در صعود از سرعت عمل بالا و حذف برخی از کارهای زیادی که منجر به تحلیل قوا و وقت صعود کننده می شود صرفه جوئی نماید.

یکی از راههای صرفه جوئی در انرژی وقتیست که برای کشیدن بارهای فرد سنگنورد به هدر می رود استفاده از روش یوسه میتی در حمل بار و فرود ها برنامه صعود است. معمولاً در هنگام صعود انفرادی فرد نخست اقدام به صعود از مسیر می کند پس از تشکیل کارگاه فرود کوله خویش را بالا می کشد که این عمل معمولاً با مشکلات خاصی همراه است که از جمله این مشکلات به سنگینی کوله که نیاز به انرژی مخصوص برای بالا کشیدن کوله یا برخی اوقات که کوله در هنگام بالا کشیده شدن به دیواره گیر می کند می توان اشاره نمود. پس از حمل کوله و استقرار آن در کارگاه فرد مسیر بالا آمده را فرود می رود و اقدام به جمع آوری ابزارهای کار گذاشته شده در مسیر می نماید. و در حین جمع آوری وسایل با یومار بالا می آید و بعد مجدداً مطابق قبل به صعود مسیر ادامه می دهد.

در روش یوسه میتی که اینجا شرح می دهیم با تغییراتی جزئی در ابزارها و متد صعود می توان در صرف انرژی و وقت برای بالا کشیدن کوله پشتی و دیگر بارها صرفه جوئی نمود.

ابزارهای لازم برای صعود انفرادی به شیوه یوسه میتی:

۱) طناب صعود /۵۰متری/ ۱۱میل

۲) طناب فرود / ۵۰متری / ۹ میل

۳) طناب بارکشی/ ۵۰متری / ۷ میل

۴) فی فی اضافی/ یک عدد

۵) یومار و قرقره برای کارگاه کوله پشتی

۶) دیگر ابزارهای لازم برای صعود مسیر(میخ، چکش، شفت، کارابین و۱۳۳;...)

روش عملکرد در صعود انفرادی به ترتیب اجزاء:

کارگاه اول را آماده می کنیم، در این کارگاه محلی برای قرار دادن کوله پشتی که به وسیله یک فی فی و یک تکه طنابچه که با گره پروستیک به طناب اصلی حمل کوله بسته شده است تعبیه می کنیم.

فیفی سر کوله را با یک کارابین به کارگاه اصلی وصل می کنیم با این کار وزن را از روی طناب حمل کوله برمیداریم و به روی کارگاه منتقل می کنیم.

چنانچه که احتمال دهیم مسیر صعود ترا ورس یا متمایل به چپ یا راست است بخصوص در مواقعی که این مسیر با شیب منفی همراه باشد، حتماً انتهای طناب ۹میل فرود را نیز در این کارگاه فیکس می کنیم، تا در موقع فرود برای رسیدن به کارگاه با مشکلی مواجه نشویم.

سر دیگر طناب ۷میل حمل کوله را به صندلی صعود وصل می کنیم و یومار رابه طناب اصلی صعود زده و شروع به صعود می کنیم.

پس از صعود یک طول طناب نخست اقدام به تشکیل یک کارگاه می نمائیم و سر طناب اصلی صعود را در این کارگاه فیکس می کنیم. کارگاه دیگری در کنار کارگاه اول زده سر طناب فرود را در آن فیکس کرده و ابزار فرود را به صندلی وصل می کنیم.

سر طناب ۷میل حمل کوله پشتی را به صندلی وصل می کنیم و طناب را از قرقره و یوماری که بین دو کارگاه آویزان کرده ایم عبور می دهیم. وظیفه یومار متصل قرقره فیکس کردن طناب پس از رسیدن کوله به محل کارگاه می باشد. (دقت کنید که یومار شما به نحوی قرار بگیرد که در موقع فرود به راحتی طناب از آن عبور کند و در موقعی که لازم است فیکس شود).

شروع به فرو رفتن نمایید، در اثر وزن شما کوله پشتی که معولاً از وزن شما سبک تر می باشد آرام آرام به بالا کشیده می شود.

پس از ارسیدن به محل کارگاه پائین شروع به آزاد کردن حمایت میانی ها و خروج آنها از مسیر می نمائیم، و مرحله به مرحله با یومار به محل کارگاه جدید باز می کردیم.