سلطان سفر ایران 2(باید کند و رفت )
یک جا ماندن بی تابم میکند. در شهر ماندن، دور از آغوش خطر زندگی کردن بیمارم میکند. شهر زندانی دود آلود است. من مهابت اسرار آمیز جنگل را دوست دارم. در خانه ماندن، در بستربی غمیها مردن است.
من این لحظه را مثل لحظه پیش نمیخواهم. نگاهم را میدوزم به آنچه که اینجا نیست. به راههای نرفته، به سرزمینهای ناشناخته، به آنچه هست و اینجا نیست، به آنچه نیست و من گمان میکنم هست. با تمام پیش اندیشیها خطر را خریدارم. ریسک کردن ریشههای پایداری حیات انسان را تقویت میکند وهسته همه ارزشهای زندگی است. با خطر زندگی کردن انسان تعالی میباید و از حادثه تغذیه میکند. نگاهم دوخته به سرزمینهای دور و ناشناخته. پیمودن در جنگل، گم شدن در مه را ، در طوفان و بوران و برف ، بجلو کوبیدنها را. دوری راهها، رفتن و رفتن را در دل کویر و صحرا و به هیج حا نرسیدنها. فردا و فرداها را که نوید میدهد تا رفتنها را به پایان نرسانم. دنیا خانه من و خانوادهام مردم زمین. تبارم از سرزمین پارسیان. زادگاهم خانه گلی بازارچه سید ابراهیم، کوچههای باریک و خاکی محله که دربهای جهان پهناور را بر من گشور.
سن خودم را هرگز روز شمار نکرده و گذشت زمان را محاسبه نمیکنم. جشن تولد یادآور گذشت زمان و به پایان اندیشیدن است. به پایان راهها نمیاندیشم و پایانها را برای شروعی دیگر در سر دارم. زیبایی فضا را در آن میدانم که بی پایان است. شرم آورترین کلام را دروغ و عقب ماندهترین فرد از کاروان فرهنگ و ادب جامعه انسانی دروغگو. نفرتانگیزترین دفاع , جنگ و کوته بینانهترین کسان تعیین کنندگان حدود و مرزهای جغرافیائی، انسان خانه بر سر خود ویران نمیکند. مردم جهان اعضای یک خانواده و دنیای ما متعلق به همین خانواده ( همه متفاوت – همه خویشاوند ) زیباترین رفتار بشر احترام گزاردن به عقاید مذهبی تمام مردم جهان و زشت ترین حرکت ستیر و مقابله با آن. به دور از ادب آنکه اعتقاد یا مذهب فرد یا افرادی پرسش شود. خداوند این پرسش را هرگز از بندگانش نداشته. امواج خروشان و کوبنده اقیانوس در درون خود بساحلش نرسانده پیام. خودخواه ترین کسان، ویران گران سنت و فرهنگ اقوام و قبایل سرزمینها. انسان بدون هویت قومی و فرهنگی تهی و بی رنگ و روح خواهد شد. پاس بداریم، زنده و شادابی تمامی منابع طبیعی زمین را که بما جان آفرید. خطرناکترین فاجعه زمین انفجار جمعیت جهان رشد بی رویه جمعیت جهان را دریابیم تا انسانها به رشد سالمتر روحی ، جسمی و معنوی برسند. زندگی خلاصه شده ایست از پندارهای پنهان در درون.
عیسی امیدوار